Cellat, de Turkse versie van Death Wish, blijft qua plot redelijk dicht bij het sjabloon van de Amerikaanse film, waarbij sommige scènes en stukjes dialoog vrijwel identiek zijn. Het wijkt echter soms ook af van zijn inspiratie en is op deze kleine momenten het meest interessant en waardevol, omdat het lugubere momentopnamen oplevert van een plek en een cultuur.